Pomoc dla ofiar powodzi – Caritas Archidiecezji Lubelskiej apeluje o wsparcie! Caritas Archidiecezji Lubelskiej rusza z pilną akcją pomocy dla osób walczących z powodzią. Wzywamy wszystkich do włączenia się w zbiórkę darów, aby przekazać wsparcie tym, którzy utracili dorobek swojego życia. Uruchomiliśmy zbiórkę pieniężną, na zakup produktów oraz pomoc rodzinom. Wpłaty można przekazywać na nasze konto bankowe z dopiskiem „POWÓDŹ”. Numer konta: 46 1240 1503 1111 0000 1752 8351 W ramach akcji współdziałamy z Caritas Diecezji Świdnickiej, która działa na terenach najbardziej poszkodowanych przez żywioł – szczególnie w Kotlinie Kłodzkiej. Razem niesiemy wsparcie, które wynika z trudnej sytuacji.
“Tornister Pełen Uśmiechów” to ogólnopolska akcja Caritas, której celem jest coroczne wsparcie dzieci dzieci z potrzebujących rodzin u progu nowego roku szkolnego. To jeden z programów pomocowych z wieloletnią tradycją, dzięki której docieramy do dzieci nie tylko w Polsce, ale i za granicą. W tym roku nasze wsparcie kierujemy w stronę dzieci z Burundi, z miejscowości Gitega-Songa we Wschodniej Afryce, którym pragniemy przekazać 1000 tornistrów z przyborami szkolnymi. Panująca tam bieda powoduje, że nie każdemu dziecku będzie dane nauczyć się czytać lub pisać, a na studia pójdą tylko nieliczni. Prosimy więc o Wasze wsparcie. Wystarczy, że przekażesz plecak z najpotrzebniejszymi artykułami szkolnymi, takimi jak: piórniki, ołówki, długopisy, kredki, flamastry, nożyczki itp. lub pojedyncze przybory do siedziby Caritas przy al. Unii Lubelskiej 15 lub wpłacisz darowiznę finansową na na numer konta bankowego: 19 1240 1503 1111 0010 5667 8391 z dopiskiem: Tornister Pełen Uśmiechów lub za pośrednictwem PayU.
Wiktorię zapewne już znacie. Urodziła się z wieloma wadami wrodzonymi, które lekarze po porodzie wymieniali jedna po drugiej. Kraniostenoza, artrogrypoza i poważna wada serca polegająca na ubytku przegrody międzyprzedsionkowej i niedomykalności zastawki trójdzielnej - to tylko kilka z nich. Parę lat temu wspólnie zbieraliśmy fundusze na operację jej nóżek, aby mogła chodzić i.... UDAŁO SIĘ! Wiktoria porusza się z drobną pomocą swoich bliskich! Ze względu na bardzo dużo obciążeń jednak nadal wymaga intensywnej rehabilitacji ruchowej, wielu specjalistycznych terapii i kolejnych operacji. Po ostatniej wizycie neurochirurgicznej lekarzy zaniepokoił kształt i wymiary głowy w stosunku do wieku Wiktorii! Nie wykluczone, że będzie konieczna kolejna rekonstrukcja czaszki (pierwsza odbyła się parę lat temu). Rodzice robią wszystko, aby budować sprawność Wiktorii, jednak koszty leczenia w skali roku są naprawdę bardzo wysokie. A przed nimi i Wiktorią jeszcze długa i ciężka praca. Nie bądźmy więc obojętni. Pomóżmy Wiktorii!
W lipcu 2023 roku Aleks uległ wypadkowi, jadąc na rowerze został potrącony przez samochód. Wskutek tego potrącenia Aleks doznał urazu głowy! W trybie pilnym odbyła się operacja ratująca życie i usunięto krwiaka podtwardówkowego. Stan Aleksa był bardzo poważny. Po operacji, przez 3 tygodnie był utrzymywany w śpiączce farmakologicznej. Niestety, na horyzoncie pojawił się kolejny poważny problem - Aleks doznał paraliżu połowicznego lewej strony ciała. Natychmiast został objęty rehabilitacją, której efekty już są widoczne. Aleks potrafi samodzielnie poruszać się na wózku inwalidzkim, co wcześniej nie było praktycznie możliwe. Jednak to dopiero początek ciężkiej pracy. Rodzice Aleksa proszą o wsparcie! Sami nie udźwigną tych wszystkich kosztów, które z dnia na dzień pojawiły się w ich życiu.
Łukasz ma 26 lat. Latem 2023 roku, w wyniku skoku do wody doznał złamania kręgosłupa. Uraz spowodował porażenie kończyn dolnych i niedowład kończyn górnych. W trakcie hospitalizacji dodatkowo pojawiła się żółtaczka oraz niewydolność wątroby. Aktualnie Łukasz jest w stanie stabilnym, jest przytomny, kontaktuje i porozumiewa się słownie. Niestety nadal utrzymuje się niedowład i porażenie kończyn. Od stycznia Łukasz przebywa na oddziale rehabilitacyjnym, gdzie stale pracuje nad swoją kondycją. Zyskał większy zakres ruchu w rękach, a usunięcie rurki tracheostomijnej było kolejnym krokiem naprzód. Wspierany przez rehabilitantów, próbuje nawet samodzielnie jeść, a także stabilizuje się w siedzeniu w wózku. Jednak konieczna jest ciągła rehabilitacja! Dlatego apelujemy o Twoją pomoc! Przekaż swoją darowiznę na rehabilitację Łukasza!
Po wybuchu wojny w Ukrainie przeżyliśmy wiele skrajnych stanów. Od paraliżującego strachu, złości, bezsilności, po piękne doświadczenie ludzkiej solidarności oraz nadziei. Mamy jednak poczucie, że wojna nam powszednieje. Od ponad roku przyzwyczajamy się do obecnej sytuacji, do bombardowań, śmierci, okrucieństwa. A przecież ta wojna nadal trwa! My robimy wszystko co w naszej mocy by towarzyszyć, pomagać tym, których bezpośrednio ona dotyka. Każdego dnia.
Dużo trudu kosztowało nas, by w naszej siedzibie w Lublinie powstało miejsce dla osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością. Wiele miesięcy zbieraliśmy środki finansowe na remont i wyposażenie Dziennego Ośrodka dla Bezdomnych. Dzięki wielu Darczyńcom mamy to. Bezdomni zadomowili się w naszych progach i od 2018 roku wspólnie tworzymy wspólnotę Caritas. Do dyspozycji mają salę, gdzie mogą zwyczajnie pobyć, odpocząć, porozmawiać, bez oceniania, wyśmiewania. Dodatkowo mogą skorzystać z łaźni, pralni, a w gabinecie pielęgniarskim opatrzeć swoje rany. A to wszystko w godnych warunkach. Z naszej Caritas nikt nie wyjdzie głodny. Każdy może otrzymać ciepły i pożywny posiłek w Anielskiej Przystani. Ponadto osobom wychodzącym z bezdomności możemy zaoferować mieszkania chronione znajdujące się w Dąbrowicy. Zagadnienie bezdomności jest od dłuższego czasu przez nas analizowane i wiemy, że chcemy w tym obszarze zrobić dużo, dużo więcej. Wiemy dla kogo to robimy. Pomóż nam otoczyć opieką osoby bezdomne i zagrożone bezdomnością.
Spotkanie, rozmowa, czy spacer to jedna z najlepszych form pomocy. To skuteczna pomoc w walce z poczuciem osamotnienia. A inne dolegliwości szybciej leczą się w towarzystwie Dlatego naszą dumą jest Dzienny Dom Pomocy dla Seniora, gdzie osoby starsze biorą udział w organizowanych zajęciach, korzystają ze wsparcia psychologicznego, a co najważniejsze budują relacje. Ze swoje strony staramy się ze wszystkich sił, by samotne osoby starsze nigdy nie zostały bez pomocy. Pomagamy w prostych czynnościach np. wypełniając dokumenty, szukając informacji. Często też dbamy o zaopatrzenie w żywność i leki. Marzymy, żeby każdy osamotniony senior z Archidiecezji Lubelskiej znalazł u nas schronienie. Pomożesz nam w tym?
Dzieci od zawsze zajmują szczególne miejsce w naszej lubelskiej Caritas. Otaczamy opieką te, które znajdują się w trudnej sytuacji finansowej i życiowej – wspieramy ich naukę dodając im Skrzydeł (ogólnopolski program stypendialny), zapewniamy stypendia socjalne, sportowe i wakacyjne. Finansujemy dożywianie w szkołach, operację i rehabilitację, a także organizujemy im wolny czas w naszych świetlicach. I tak zwyczajnie z nimi jesteśmy i słuchamy. Towarzyszymy. Ich przyszłość w dużej mierze zleży od nas, dorosłych.
To kolejna grupa ludzi, która jest bardzo ważna w naszej lubelskiej Caritas. Wielu pracowników i wolontariuszy robi co w ich mocy, by osobom chorym, niepełnosprawnym i ich rodzinom żyło się lepiej, wygodniej, weselej. Ale też zwyczajnie towarzyszą im w codzienności i otulają w kryzysach. Wszystko to dzieję się np. w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Chełmie, gdzie codziennie 60 uczestników korzysta z zajęć prowadzonych w różnych pracowniach: kulinarnej, krawieckiej, artystycznej, stolarskiej, muzycznej, ogrodniczej itp. W naszej placówce w Krasnymstawie pod okiem wykształconych i doświadczonych pracowników można skorzystać z rehabilitacji. W Lublinie wypożyczyć specjalistyczny sprzęt umożliwiający chorym funkcjonowanie w domu. Wiemy, że potrzeb osób niepełnosprawnych jest dużo, dużo więcej. Jako Caritas z programów wsparcia i bieżących darowizn nie możemy objąć swoją pomocą każdego kto się do nas zgłosi. Liczymy, że to się wkrótce zmieni z Twoją pomocą.
W tym poście nie skupimy się na pięknych obrazach pomocy, nie opowiemy Wam historii o tym jak zmieniamy życie chorych, jak pomagamy uchodźcom, czy jak organizujemy transporty z pomocą humanitarną, wydajemy żywność, leki. Opowiemy, o tym, o czym i Wy zapewne zmagacie się w swojej codzienności. O rachunkach, fakturach, ogrzewaniu, wynagrodzeniach, remontach, wyposażeniu, opłatach za wodę, śmieci itp. To nie jest porywająca historia, ale bez tych podstaw my nie możemy robić WIELKICH RZECZY. Bo przecież świetlica dla dzieci bez wyposażenia jest trochę smutniejsza, zimna ogrzewalnia dla bezdomnych nie ma sensu, a i nie dojedziemy do podopiecznych bez paliwa. A my pragniemy się ciągle rozwijać, zwiększać zakres naszej pomocy, podnosić kwalifikacje pracowników. I tak szczerze chcemy się z Tobą podzielić tą naszą trudnością. Potrzebujemy środków finansowych na codzienne rachunki, które musimy ponosić, a które są podstawą do naszej dalszej działalności.
