Umocnieni Eucharystią i z popiołem na głowach pracownicy i wolontariusze lubelskiej Caritas weszli w okres Wielkiego Postu – czas szczególnego pochylenia się nad Chrystusem ukrytym w cierpiącym człowieku.
Mszy św. w Środę Popielcową, która była sprawowana w kaplicy „Domu Nadziei”, przewodniczył bp Artur Miziński. W wygłoszonym Słowie Bożym bp Miziński podkreślił, że jedyną drogą do dobrego przeżycia Wielkiego Postu, a jednocześnie obowiązkiem każdej wierzącej osoby jest nawrócenie. Zwrócił także uwagę, że chrześcijańskie przeżywanie okresu pokuty nie objawia się smutkiem, zwłaszcza tym manifestowanym wobec innych, ale powinno owocować radością, płynącą z powrotu do kochającego Ojca.
W trakcie Eucharystii każdy pracownik Caritas został posypany popiołem. Wypowiadane przy tym przez Księdza Biskupa słowa: „Pamiętaj, człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz”, wzywały do przemiany serca, ale też przypominały o służebnej roli wobec bliźniego w potrzebie, do której wzywa powołanie do pracy w dziele Caritas – organizacji, której obowiązkiem jest ukazywanie światu, że Bóg kocha każdego człowieka.
Wielki Post to dla pracowników i wolontariuszy Caritas Archidiecezji Lubelskiej czas wytężonej pracy. Ruszyło już Wielkopostne Dzieło Pomocy, na które składa się „Jałmużna Wielkopostna” (zbiórka ofiar do puszek), skarbonki wielkopostne (ofiary, które składają dzieci na leczenie swoich chorych rówieśników), akcja „Dar serca” (torby z logo Caritas na ofiary rzeczowe dla najuboższych osób w poszczególnych parafiach) oraz „Chleb dobroci” (akcja rozprowadzania bochenków podczas Wielkiego Tygodnia, z których dochód jest przeznaczony na różne formy pomocy najuboższym).
