17 czerwca – dzień Św. Brata Alberta

Dziś dzień Św. Brata Alberta, człowieka niezwykłego, który całe swoje życie poświęcił Bogu i bliźniemu. To właśnie Św. Albert jest patronem wielu placówek Caritas w Polsce.  Caritas Archidiecezji Krakowskiej prowadzi kuchnie i dom wczasowo – rehabilitacyjny, katowicka Caritas świetlicę środowiskową, Caritas Diecezji Tarnowskiej hospicjum, a placówka częstochowska przytulisko dla bezdomnych.
 
Św. Albert Adam Chmielowski urodził się w 1846 r. w Igołomi, małej miejscowości koło Krakowa. Gdy miał 8 lat, zmarł mu ojciec Wojciech, 6 lat później osierociła go matka Józefa. Jako osiemnastoletni student brał udział w powstaniu styczniowym. W wyniku odniesionych obrażeń, amputowano mu nogę. Był to okres w jego życiu kiedy oddał się sztuce. Skończył studia malarskie na uniwersytecie w Monachium. W latach 80-tych powstał jego słynny obraz Chrystusa ukrzyżowanego Ecce Homo.
Św. Brat Albert całe swoje życie oddał na wyłączną służbę Bogu. Wstąpił do Zakonu Jezuitów, jednak po sześciu miesiącach opuścił zakon i wyjechał na Podole. Tam związał się z tercjarstwem św. Franciszka z Asyżu , głosił ewangelię oraz pomagał ludności wiejskiej.
Kilka lat później przywdział habit, dając początek nowej rodzinie zakonnej. Założone przez siebie Zgromadzenie Braci Albertynów i Sióstr Albertynek oparł na nauczaniu św. Franciszka z Asyżu. Centrum jego działalności stanowiły ogrzewalnie miejskie dla bezdomnych, które zamieniał w przytuliska. Nie dysponując środkami materialnymi kwestował na utrzymanie ubogich, czasem sprzedając namalowane przez siebie obrazy. Oddając się posłudze ubogim, stopniowo rezygnował z malarstwa. Zakładał domy dla sierot, kalek, starców, ludzi chorych. Pomagał bezrobotnym, szukając im pracy. Św. Albert mawiał: „każdemu dać jeść, bezdomnemu miejsce, a nagiemu odzież; bez dachu i kawałka chleba może on już tylko kraść albo żebrać dla utrzymania życia”. Jego motto życiowe brzmiało: „Wola Boża przede wszystkim i tylko to”.Św. Brat Albert odznaczał się wielką duchowością. Bezgranicznie kochał Boga i bliźniego. Służbę bezdomnym i nędzarzom uważał za formę kultu Męki Pańskiej. Zmarł w Boże Narodzenie 1916 r. w Krakowie.
Papież Święty Jan Paweł II, tak scharakteryzował duchowość Brata Alberta: „Jest to święty o duchowości urzekającej zarówno swym bogactwem, jak i swą prostotą. Pan Bóg prowadził go drogą niezwykłą: uczestnik powstania styczniowego, utalentowany student, artysta – malarz, który staje się naszym polskim „biedaczyną” (jak św. Franciszek z Asyżu) szarym bratem, pokornym jałmużnikiem i heroicznym apostołem miłosierdzia.”
Papież Święty Jan Paweł II kanonizował Brata Alberta 12 listopada 1989 r. w Watykanie.
Relikwie Świętego znajdują się w Sanktuarium Ecce Homo Świętego Brata Alberta w Krakowie.